Het verhaal van Angelique

Mijn naam is Angelique en toen ik 25 jaar geleden begon bij Bartiméus als leerling Z-verpleegkundige merkte ik al dat specialistische kennis je dan verder kan helpen. We vroegen advies bij een interne consulent en die gaf ons handvatten. Het resultaat: het moeilijk leesbare gedrag nam af en de persoon zat beter in zijn vel. Toen heb ik geleerd dat er pas ruimte is voor groei als je je begrepen voelt. 

Nu, bij het Kennisknooppunt, begeleid ik mensen die werken aan kennis en innovatie volgens de kenniscirkel. Dat begint bij het signaleren van een vraag of behoefte in de praktijk. Soms volgt daar een onderzoeksvraag uit, soms is het voldoende een werkwijze aan te passen. 

Toen ik leidinggevende was, kreeg ik te horen dat mijn cliënten een prikkelarme omgeving nodig hadden. Op basis van nieuwe inzichten stimuleerde ik mijn team om juist prikkels toe te voegen. Nieuwe dingen ervaren, voelen, ruiken en proeven, het deed de cliënten goed en ook de relatie met de begeleiders verbeterde. Van dat soort dingen word ik héél gelukkig. Ik was trots op mijn team en dankbaar dat ik hieraan mocht bijdragen. 

De kennis die we zo opdoen, moeten we goed vastleggen en delen. Dat doen we bijvoorbeeld in expertisecentra (bij wetenschappelijk onderzoek) en kennisgroepen (vanuit de praktijk). 

Kennis is de basis van ons werk, daar zijn we ons steeds meer van bewust. Als we onze expertise blijven ontwikkelen, delen en bijhouden, verbeteren we onze dienstverlening continu. Altijd vanuit de vragen: hoe wordt de cliënt er beter van, hoe sluiten we zo goed mogelijk aan bij zijn of haar behoeften en mogelijkheden. Hoe laten we dat zoveel mogelijk door hem of haar zelf bepalen?  

Bij Bartiméus zijn we vaak bescheiden over onze ervaringskennis en expertise, maar onze expertise is uniek. Wij hebben echt iets bijzonders in huis.